Amrita Pritam - Main tenu fir milaN gi

I start reading Amrita Preetam very late - but chalo der aaye durust aaye.

Aadmi mehboob se bichaR bhi jaaye to aik aas hamesah rehti hai. As Baba fareed said

Kaga sab tan khaiyyo, chun chun khaiyyo maas
Do nena mat khaiyyo, jinhey piyaa milan di aas

Following is her one beautiful poem - her classic. (English translation below by someone)

 میں تینوں فیر ملاں گی- کِتھے؟

کس طرح؟ پتا نہیں

 شاید تیرے تخیل دی چھنک بن کے

 تیرے کینوس تے اتراں گی

 یا ہورے تیرے کینوس دے اُتے

 اک رہسمئی لکیر بن کے

 خاموش تینوں تکدی رواں گی

 یا ہورے سورج دی لو بن کے

 تیرے رنگاں اچ گھُلا گی

 یا رنگاں دیاں باہنواں اچ بیٹھ کے

 تیرے کینوس نو ولاں گی

 پتا نئیں کس طرح، کتھے

 پر تینوں ضرور ملاں گی

 یا ہورے اک چشمہ بنی ہوواں گی

 تے جیویں جھرنیاں دا پانی اڈ دا

 میں پانی دیاں بُونداں

 تیرے پنڈے تے مَلاں گی

 تے اک ٹھنڈک جئی بن کے

 تیری چھاتی دے نال لگاں گی

 میں ہور کج نئیں جاندی

 پر اینا جاندی آں

 کہ وقت جو وی کرے گا

 اے جنم میرے نال ٹُرے گا

 اے جسم مُکدا اے

 تے سب کج مُک جاندا

 پر چیتیاں دے تاگے

 کائناتی کنا دے ہوندے

 میں انہاں کنا نو چناں گی

 تاگیاں نو ولاں گی

 تے تینوں میں فیر ملاں گی

I will meet you again

How and where? I know not.
Perhaps I will become a figment of your imagination
 and maybe, spreading myself
in a mysterious line on your canvas,
I will keep gazing at you.

Perhaps I will become a ray of sunshine,
to be embraced by your colors.
I will paint myself on your canvas
I know not how and where –
but I will meet you for sure.

Maybe I will turn into a spring,
and rub the foaming drops of water on your body,
and rest my coolness on your burning chest.
I know nothing else but that thislife will walk along with me.

When the body perishes, all perish;
but the threads of memory arewoven with enduring specks.
I will pick these particles,
weave the threads, and

I will meet you yet again.